Η προέλευση της οινοποίησης στην Ελλάδα ανάγεται σε 6.500 χρόνια και υπάρχουν στοιχεία που επιβεβαιώνουν ότι η Ελλάδα φιλοξενεί το δεύτερο παλαιότερο γνωστό κρασί στον κόσμο και τα πρώτα στοιχεία για πατημένα σταφύλια στον κόσμο.
Το παλαιότερο πατητήρι που βρέθηκε ποτέ ανακαλύφθηκε στα ερείπια του Βαθύπετρου, ενός χωριού κοντά στο Ηράκλειο της Κρήτης. Οι ιστορικοί εκτιμούν ότι αυτό το πατητήρι χρονολογείται από το 2.500 π.Χ. κατά τον Μινωικό πολιτισμό και είναι το παλαιότερο πατητήρι στον κόσμο.
Η ελληνική ιστορία του κρασιού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον πολιτισμό, την οικονομία, τη θρησκεία, την κοινωνία και την καθημερινή ζωή, αλλά και με τα μέρη όπου αναπτύχθηκε η αμπελουργία, η παραγωγή κρασιού και η κατανάλωσή του.
Η καταγραφή της ελληνικής ιστορίας κρασιού και αμπελουργίας είναι ίσως η μεγαλύτερη ιστορία στον κόσμο. Η Ελλάδα είναι μία από τις παλαιότερες αμπελουργικές περιοχές στον κόσμο και μία από τις πρώτες αμπελουργικές περιοχές στην Ευρώπη.
Στην αρχαιότητα, το ελληνικό κρασί ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ιταλία κατά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Στο Μεσαίωνα, τα κρασιά που εξήχθησαν από την Κρήτη, τη Μονεμβασιά και άλλα ελληνικά λιμάνια απέκτησαν υψηλές τιμές στη Βόρεια Ευρώπη.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στην αρχαία ελληνική μυθολογία υπήρξε ο Θεός Διόνυσος. Ο Διόνυσος ήταν ένας από τους σημαντικούς δευτερεύοντες θεούς. Ήταν ο θεός προστάτης του κρασιού, της διασκέδασης της βλάστησης και λατρευόταν σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Μητέρα του ήταν η Σεμέλη και πατέρας του ο Δίας. Ο Διόνυσος σύμφωνα με τον μύθο ήταν ένας εύθυμος και όμορφος άντρας, που του άρεσε η διασκέδαση και η καλοπέραση. Ήταν ο πρώτος που καλλιέργησε το κλήμα και έφτιαξε κρασί από τα σταφύλια. Με το κρασί έγινε πολύ αγαπητός, και ήθελε να φέρει τη χαρά της διασκέδασης σε όλον τον κόσμο.
Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι οι αρχαίοι Έλληνες έπιναν πάντα το κρασί τους αραιωμένο με νερό, κάτι που τους διακρίνει από τους λεγόμενους «βάρβαρους» που έπιναν το κρασί τους χωρίς να το αραιώσουν. Ο λόγος που οι αρχαίοι Έλληνες αραίωναν το κρασί τους ήταν επειδή ήθελαν να πίνουν όλη τη νύχτα κατά τη διάρκεια των συμποσίων τους, χωρίς όμως να μεθύσουν.
Επιπλέον, βρέθηκαν αρχαίες συνταγές από τον πατέρα της ιατρικής, τον Ιπποκράτη, οι οποίες έδειχναν πόσο σημαντικό και ιερό ήταν το κρασί για τους Έλληνες. Σε αυτές τις συνταγές, ο Ιπποκράτης συμβούλευσε τους ασθενείς του να καταναλώνουν μια κουταλιά της σούπας κρασί καθημερινά ως φάρμακο.
Το Ελληνικό κρασί ανά τους αιώνες
Τα ελληνικά κρασιά υπήρχαν από την αρχαιότητα. Κατά την Αρχαϊκή Περίοδο (7ος αιώνας π.Χ.) η αμπελουργία εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα καθώς αναπτύχθηκαν τεχνικές οινοποίησης.
Στην κλασική περίοδο (480-323 π.Χ.) τα περίφημα ελληνικά κρασιά της αρχαιότητας συναντούν το ανθισμένο τότε εμπόριο κρασιού. Στα επόμενα ελληνιστικά χρόνια έως το 146 π.Χ τα νησιά του Αιγαίου αποτέλεσαν σημαντικά κέντα για το εμπόριο και το κρασί στη Μεσόγειο για ολόκληρη την αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Τα ελληνικά κρασιά στη σύγχρονη εποχή
Μετά το 1850 ιδρύθηκαν τα πρώτα μεγάλα οινοποιεία και εμφανίστηκαν οι πρώτοι Έλληνες οινολόγοι με ευρωπαϊκά πτυχία. Εκείνη την περίοδο, οι Έλληνες οινοποιοί άρχισαν να στέλνουν τα παιδιά τους σε μερικά από τα πιο διάσημα πανεπιστήμια στον κόσμο για να σπουδάσουν οινολογία. Προς το τέλος του ίδιου αιώνα, όταν ο γαλλικός αμπελώνας σχεδόν καταστράφηκε από τη φυλλοξήρα, το ελληνικό κρασί κατευθύνθηκε κυρίως στη Γαλλία και, λόγω της ζήτησης, παράχθηκε κυρίως κρασί από σταφίδες.
Η σύγχρονη εποχή του ελληνικού κρασιού ξεκινά στο τρίτο τέταρτο του 20ού αιώνα. Το 1971, τα ελληνικά κρασιά κατηγοριοποιήθηκαν για πρώτη φορά σύμφωνα με την Ονομασία Προέλευσης, μια διαδικασία που εξακολουθεί να εξελίσσεται. Τις τελευταίες δεκαετίες έλαβε χώρα η σύγχρονη ελληνική αναγέννηση του κρασιού και άρχισε να αναπτύσσεται ο ελληνικός οινοτουρισμός.
Σήμερα αναγνωρίζονται ως ΠΟΠ (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης) 33 ελληνικά κρασιά που παράγονται σε συγκεκριμένες ζώνες και με ορισμένες προδιαγραφές. Για παράδειγμα, στη Βόρεια Ελλάδα υπάρχουν οι ακόλουθες έξι περιοχές ΠΟΠ: Αμύνταιον, Γουμένισσα, Ζίτσα, Νάουσα, Πλαγιές Μελιτόνα και Ραψάνη.
Αργότερα αναπτύχθηκαν μικρά οινοποιεία που πήραν το προβάδισμα και η Ελλάδα σήμερα διαθέτει τεχνολογία αιχμής και πολλούς ταλαντούχους, ενθουσιώδεις οινοποιούς και οινολόγους.
Σε αυτή τη νέα εποχή του ελληνικού κρασιού, οι Έλληνες οινοποιοί αφοσιώνονται σε γηγενείς ποικιλίες σταφυλιών όπως το Ξινόμαυρο και το Ασύστικο.
Λόγω της ποικιλομορφίας και της μοναδικότητάς του, το ελληνικό κρασί αποτελεί πλέον «τάση» στα κύρια κέντρα του κόσμου, ενώ ο ελληνικός τουριστικός τουρισμός αυξάνεται σταθερά.
Μερικά από τα πιο γευρστικά και πιο γνωστά ελληνικά κρασιά είναι: Ασύρτικο, Μοσχοφίλερο, Ρετσίνα, Αγιωργίτικο, Ξινόμαυρο, Vinsanto & Μαυροδάφνη.
Στο Greek Flavours θα βρείτε μια μεγάλη γκάμα ελληνικών κρασιών και μπορείτς να επιλέξετε το αγαπημένο σας.
